Οι διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος αναφέρονται σε μια ετερογενή ομάδα παθήσεων που σχετίζονται με το ανώτερο (μύτη, ρινοφάρυγγας, λάρυγγας) ή το κατώτερο αναπνευστικό σύστημα (τραχεία, βρόγχοι, πνεύμονες).  Οποιαδήποτε διαταραχή στο αναπνευστικό σύστημα επηρεάζει σημαντικά τη φυσιολογία αλλά και την ποιότητα ζωής του ατόμου, καθώς το οξυγόνο είναι ζωτικής σημασίας για όλες τις φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού. Οι κυριότερες και πιο συνηθισμένες νόσοι του αναπνευστικού περιλαμβάνουν διάφορες λοιμώξεις (όπως βρογχίτιδες, πνευμονία, φυματίωση κ.ά.), το άσθμα, την χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το εμφύσημα, την κυστική ίνωση, την υπνική άπνοια κ.ά.

Η μέθοδος του βελονισμού στις διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος είναι σημαντική, καθώς παθήσεις του ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού μπορούν να βρουν αντιμετώπιση ή να βελτιωθούν σημαντικά. Η συμβολή του βελονισμού μπορεί να προσφέρει βοήθεια μειώνοντας συνολικά τον σπασμό του βρογχικού δέντρου και των αναπνευστικών ιστών, ηρεμώντας το νευρικό σύστημα, μειώνοντας το συνολικό όγκο βλέννας στα αναπνευστικά όργανα, εξισορροπώντας τη λειτουργία εισπνοής και εκπνοής καθώς και την αναλογία οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα τόσο στους πνεύμονες όσο και στα κύτταρα.