Εξωπυραμιδικά σύνδρομα

Τα εξωπυραμιδικά σύνδρομα αναφέρονται σε μία ομάδα παθήσεων που περιλαμβάνουν εκφυλιστικές νόσους του νευρικού συστήματος. Ονομάζονται έτσι, καθώς επηρεάζουν το εξωπυραμιδικό σύστημα και τα γάγγλια του εγκεφάλου. Σε έναν ασθενή με εξωπυραμιδικό σύνδρομο κατά τη διάρκεια της ημέρας αυξομειώνονται τα επίπεδα της ντοπαμίνης του οργανισμού.

Το εξωπυραμιδικό σύστημα είναι το σύστημα που ευθύνεται για τη διατήρηση της ισορροπίας και του μυϊκού τόνου. Ουσιαστικά περιλαμβάνει όλες τις κατιούσες ίνες που προέρχονται από τα φλοιϊκά και υποφλοιώδη κινητικά κέντρα και καταλήγουν στον προμήκη και στο νωτιαίο μυελό με οδούς άλλες από τις αναγνωρισμένες ως φλοιονωτιαίες οδούς.

Ποια είναι τα συμπτώματα που παρουσιάζονται στα εξωπυραμιδικά σύνδρομα;

Τα κυριότερα συμπτώματα που εμφανίζονται στο σύνδρομο αυτό είναι οι τρόμοι (τρέμουλο), η αθέτωση, η χορεία και η δυστονία. Ένα από τα χαρακτηριστικά εξωπυραδικά σύνδρομα αποτελεί η νόσος του Parkinson.