Μυοπάθειες

Οι μυοπάθειες αναφέρονται σε παθήσεις του μυϊκού συστήματος. Μπορεί να οφείλονται σε κληρονομικά, μεταβολικά ή φλεγμονώδη αίτια. Οι μυοπάθειες εκδηλώνονται σε οποιαδήποτε ηλικία και η εξέλιξή τους ποικίλλει. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να προσβληθούν και άλλα συστήματα όπως το καρδιαγγειακό, το αναπνευστικό, ο εγκέφαλος και για το λόγο αυτό χρήζει πολυεπιστημονική προσέγγιση.

Ποια είναι η συμπτωματολογία;

Τα συμπτώματα μπορεί να είναι μόνιμα ή παροδικά. Συνήθως χαρακτηρίζονται από: μυϊκή αδυναμία, μυϊκά άλγη, μυϊκή ατροφία, υπερτροφία, μυαλγίες, κράμπες, βλεφαρόπτωση, διπλωπία, εύκολη κόπωση, δυσανεξία στην κόπωση και επεισόδια παράλυσης. Επίσης μπορεί να εμφανίζεται επίμονη αύξηση των επιπέδων της κρεατίνης κινάσης (CPK) στον ορό.

Πως γίνεται η διάγνωση;

Για μια ολοκληρωμένη και έγκυρη διάγνωση χρειάζεται να ληφθεί ένα πλήρες ατομικό ιστορικό και να εκπονηθεί μια λεπτομερής νευρολογική εξέταση. Σημαντική είναι η ύπαρξη νευροφυσιολογικής εξέτασης (ταχύτητα αγωγής νεύρων, μυογράφημα) αλλά και ειδικές αιματολογικές εξετάσεις (μυϊκά ένζυμα ορού). Ιδιαίτερα για τις κληρονομικές νευροπάθειες είναι χρήσιμη η βιοψία του μυός. Για να είναι ακριβής η διάγνωση χρειάζεται να αποκλειστούν άλλοι παράγοντες που επιφέρουν μυϊκή αδυναμία όπως νευροπάθεια, αναιμία, ψυχολογικά αίτια, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης ή νεοπλασίες.

Ποια είναι η θεραπεία για τις μυοπάθειες;

Η θεραπευτική αγωγή γίνεται εξατομικευμένα και ιδιαίτερο ρόλο διαδραματίζει το αίτιο που προκάλεσε τη βλάβη. Στις περιπτώσεις που οι μυοπάθειες είναι κληρονομικές δεν υπάρχει ειδική θεραπεία και οι προσπάθειες βασίζονται σε προγράμματα φυσικής αποκατάστασης. Στις ενδοκρινικές μυοπάθειες αντιμετωπίζεται η ενδοκρινολογική διαταραχή, ενώ στις φλεγμονώδεις μυοπάθειες χρησιμοποιούνται ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.